Vooroordelen

Ik had altijd de pech om vaak de enige Molukker in de klas te zijn. Zonder het zelf in de gaten te hebben, behoorde ik tot een select groepje in de klas. Naast de Molukker, bestond het groepje uit de knapste, de lelijkste, de sterkste, de domste en de meest zielige leerling van de klas. Pech, omdat onze afwezigheid tijdens een les meteen zou opvallen. Wanneer een les over buitenlanders ging, dan kon ik de klok op gelijk zetten dat ik weer de pineut zou zijn. Ik kon weer alle vragen over het onderwerp gaan beantwoorden.
Maatschappijleer, laatste uur. Een uur waarin iedereen met de gedachten al thuis was en dus werd het uurtje als een verplicht nummer gezien. Dit keer niet. “Mensen, vandaag gaan we het over de Molukkers hebben”, zei de leraar. Hij had meteen mijn aandacht. De klas werd in groepen verdeeld. “Schrijf alle vooroordelen die jullie over Molukkers hebben op”, riep hij de klas toe. Er ontstond rumoer en iedereen keek mijn kant op. Vervolgens melde hij dat ik, als Molukker, moest gaan beoordelen of het vooroordelen waren of juist niet. Ik kookte van binnen, een verkeerd woord over mijn volk en ze zullen er van lusten. Na ongeveer 20 minuten werd ik voor de klas geroepen. Ik was op alles voorbereid. “Waarom dragen Molukkers altijd donkere Rayban zonnebrillen”, vroeg de eerste. “Het heeft meer met mode dan met cultuur te maken”, antwoordde ik. Wat een vraag dacht ik maar het was slechts het topje van de ijsberg. “Waarom dragen jullie altijd witte sjaaltjes”. Deze vraag kreeg hetzelfde antwoord als de eerste vraag. De volgende twee vragen net zo. Waarom dragen jullie allemaal pilotenjacks, waarom hebben jullie allemaal lang haar. Ik begon mij te vervelen maar niet voor lang. “Molukkers pakken altijd de mooiste vrouwen van ons af”. De bel ging.........